Η έννοια της Βιοποικιλότητας
Η έννοια της βιοποικιλότητας αναφέρεται στην ποικιλία γενών, ειδών και οικοσυστημάτων από τα οποία αποτελείται η ζωή στον πλανήτη. Η σπουδαιότητα της βιοποικιλότητας σχετίζεται με την υγεία των οικοσυστημάτων και την υγεία της ανθρωπότητας. Η φθίνουσα πορεία της βιοποικιλότητας, που παρατηρείται στην εποχή μας, συνδέεται με μεγάλες αλλαγές στους φυσικούς οικότοπους οι οποίες οφείλονται στα συστήματα εντατικής γεωργικής παραγωγής, την ανοικοδόμηση, τις εξορύξεις, την υπερεκμετάλλευση δασών, ωκεανών, ποταμών, λιμνών και εδάφους, τις διεισδύσεις ξενικών ειδών, τη ρύπανση και την αλλαγή του κλίματος.
Σε όλο τον πλανήτη είναι εμφανή τα σημάδια που απειλούν τη βιοποικιλότητα. Ακραίες κλιματικές αλλαγές, τρύπα του όζοντος, ερημοποίηση, ρύπανση, καταστροφή οικοσυστημάτων και βιοτόπων.
Τα άγρια ζώα αντιμετωπίζουν καθημερινά μεγάλες προκλήσεις που αφορούν την επιβίωση τους, από φυσικούς αλλά και μη φυσικούς εχθρούς. Βασικές αιτίες τραυματισμών των άγριων ζώων είναι τα τροχαία ατυχήματα, οι δηλητηριάσεις οι πυροβολισμοί και η λαθροθηρία, η ηλεκτροπληξία για τα πουλιά, οι δασικές πυρκαγιές και κατά συνέπεια η απώλεια των φυσικών ενδιαιτημάτων των ζώων και η αδυναμία εύρεσης τροφής, η υπερεκμετάλλευση από τον άνθρωπο των φυσικών πόρων που οδηγεί σε απώλεια τροφής για τα άγρια ζώα, οι επιθέσεις από αγέλες εγκαταλειμμένων σκύλων σε δασικές εκτάσεις. Στα κέντρα περίθαλψης φτάνουν επίσης άγρια ζώα που έχουν εξαντληθεί, κυρίως κατά τη διάρκεια της εαρινής μετανάστευσης ή λόγω ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών. Επίσης, παρατηρείται άγρια ζώα να πέφτουν κρούσματα μολυσματικών ασθενειών που εκδηλώνονται στις πόλεις. Τέλος, μία ακόμη πολύ σημαντική απειλή είναι η αιχμαλωσία άγριων ζώων που τροφοδοτεί το παράνομο εμπόριο άγριων ζώων.
Την άγρια ζωή δεν τη συναντούμε μόνο σε μακρινές εκδρομές στην ύπαιθρο. Ακόμα και σε μια μεγάλη πόλη χωρίς πολλούς ελεύθερους χώρους, όπως η Αθήνα, μπορούμε να τη συναντήσουμε: χελιδόνια και κοκκινολαίμηδες, ψαρόνια και γεράκια, σκαντζόχοιρους, χελώνες ακόμα και αλεπούδες.
Ειδικότερα η παρουσία των πουλιών δίπλα μας, στις σύγχρονες πόλεις, είναι αυτονόητη. Το περιστέρι, που είναι απόγονος του αγριοπερίστερου, και ο σπουργίτης, που έχουν προσαρμοστεί να ζουν δίπλα στους ανθρώπους, φωλιάζουν σε κτίρια και αποτελούν τα πιο κοινά πουλιά των πόλεων. Άλλα είδη αναζητούν πιο φυσικά μέρη, όπως πάρκα, τα οποία προτιμά το κοτσύφι, ή πιο ήσυχα μέρη, όπως ερειπωμένα κτίρια ή χαλάσματα, τα οποία αγαπούν οι κουκουβάγιες. Κάποια είδη αναζητούν στην πόλη ένα ζεστό καταφύγιο για να περάσουν το χειμώνα τους. Σπίνους, φλώρους, κοκκινολαίμηδες, λευκοσουσουράδες, καλόγερους, γαλαζοπαπαδίτσες, καρβουνιάρηδες και ψαρόνια θα δούμε εύκολα στην πόλη το χειμώνα. Άλλα είδη τρέφονται στα περίχωρα της πόλης κι έρχονται το σούρουπο για να περάσουν την νύχτα τους σε ένα ασφαλές καταφύγιο. Επιλέγουν ψηλά δέντρα, όπου μεγάλα κοπάδια κουρνιάζουν δίπλα-δίπλα ως το ξημέρωμα. Τέτοια είδη αποτελούν τα ψαρόνια, οι καρακάξες, οι κάργιες και οι κουρούνες. Οι σκουπιδότοποι, τους οποίους γεμίζει η σπάταλη κοινωνία μας, συγκεντρώνουν γλάρους. Για τον ίδιο λόγο, της αναζήτησης εύκολης τροφής, αρπακτικά πουλιά, όπως το ξεφτέρι θα ακολουθήσει τα ψαρόνια κατά τη χειμερινή περίοδο και οι πετρίτες θα επιλέξουν κάποιο ψηλό τσιμεντένιο κτίριο για να ζήσουν μόνιμα στην πόλη, ευελπιστώντας στο γεύμα που τους παρέχουν τα άφθονα περιστέρια και οι δεκαοχτούρες.
Εκτός από τα πουλιά, στην πόλη βρίσκουν τροφή και καταφύγιο νυχτερίδες, σκαντζόχοιροι, αλεπούδες και διάφορα είδη φιδιών, κατά κανόνα ακίνδυνα.